folds

Γιατι να νιώθεις ξένη σ'αυτά τα χέρια που σ'αγγίξαν

στις διχτυωτές σου θλίψεις, μια κλωστή δακρύων

πετάει ανέμελα και σχίζει ουρανούς, δυο φευγαλεες ματιές

για ποιον συθέμελα τρέμει η μοναξιά και φλέγεται η ζωή

Για ποιον, απάντα μου με δυο λέξεις μόνο, το σ'αγαπώ

δεν θέλησα να το χαράξω, επάνω μου στις σφιγμένες μου αρτηρίες

να το διαβάζει μονάχα η καρδιά μου, δεν θέλησα

για να τ'ακούς το έσβησα απο γραπτά

για να τ'ακούς.

για σένα

Πως πλέκεται η αγωνία στα σεντόνια

που επιπλέει στον ιδρώτα

πως χάνεσαι στα κατωσέντονα, στον άδη τούτο

πως σβήνεις τις νύχτες

πως σβήνεις

τ'ουρλιαχτά σου

πως.

Εξήγησε μου, να μάθω πως.

wtd777724279

Μπλαβί

Αξίζει να αγγίζεις το χάραμα στις μπλαβί

αποχρώσεις του πατώματος

οταν αυτό σπαράζει για προσοχή

στους οφθαλμούς

που καίνε για ανάγκη έρωτα

με το χαμένο στις αποχρώσεις

θαλάσσιο υφαντό του ουρανού

κι ας καίνε πάνω του

κάτασπρα

σημάδια ταξιδιού

αυτά τα πράγματα δεν έχουν όνομα

δεν τρέχουν στον λόγο

τον μελίρρυτο

διοτι φλέγονται μονάχα τους

στις γραμμές που γράφονται για αυτά

σε ταράτσες, να αντικρίζουν

γραμμές κτιρίων

σιδεριές και κτήματα ανθρώπων

γιατι οι αμαξοστοιχίες των πόλεων

γρυλίζουν

μόλις δουν τον φλεγόμενο καράβι

να σαλπάρει απ'τον δρόμο

τον μακρύ

κι ας

έχει λίγη σημασία

που ξεκινά

και που τελειώνει

Δάχτυλα στη θάλασσα

Είν'αστεία τα σημάδια στους λαιμούς

τα λευκά τα ανοίγματα

στους ψιθύρους

τα σαγηνευτικά σου αγγίγματα

ξέχασα πως

αναπαυονται

δαχτυλιές, στα ματωμένα κορμιά

στους ανέμους

ξερό κορμί, ξερό κλαδί

σ'αφρώδες κύμα

στοιβάζονται τα βότσαλα μας

αυτά, χιλιάδες

χιλιάδες, προσμετρούνται

απο αυλές κι αυλές

που είναι πια

αϋλες.

Θυμήθηκα τους ήχους που κάνουν τα στήθια σου

στ'άσπρα τα σεντόνια

η τριβή των κορμιών, χορεύει

το αξέχαστο τανγκό

στα μεθυσμένα απο κρασί

χείλια μας

κι ας μου θυμίζει το κορμί σου

χιλιάδες δυο κορμιά

συνήθισα σ'αυτό

οι μώλωπες φυτρώνουν ανεξέλεγκτα

στις φωτιές

της μοναξιάς

Τραβάει για τ'απειρο

το συχνό μας σάλεμα στο όνειρο

φλεγόμενο σαράκι

σε μια αγκαλιά

ονειρεύεται ήχους ερωτικούς

δεν βρίσκω πια ψεγάδι

στα μάτια της ψυχής σου

για το πρωί σαλπάρω

κι ειν' το κύμα

θαλπωρή στα δάχτυλα μου

τ'αλάτι, τσούξιμο

για αυτά

που κάποτε σ'αγγίζαν

Κι απ'το υστέρημα μου

την βρώμικη μου φαντασία

τις πόρνες στα φανάρια που ζητιανεύουν

για σεξ στα όνειρα

των φτωχών

αγόρασα χείλια να φιλώ, συζητήσεις να ακούω

για να μπορώ, κι εγω

να αναπνέω, να μπορώ.

Travis Bickle

There were days where I'd be a scum

a low-life

cleaning cum from the backseat

A good place to go, a good game

and you're still talking to me

you fuckers, you screwheads

here's a man who could not take it anymore

never a choice 

for us one-direction guys

Sincerely, for all the headaches

made worse by the smell of flowers

from on, every chance

to win, against the world

every muscle, tight as it can be

You're only as..healthy..as..you..feel

Άτιτλο

as we set off

Γιατί δεν είναι δυνατόν

να νιώθω πανικόβλητα τα στήθια μου

να σβήνουν σαν τσιγάρα

στις θάλασσες δακρύων

γιατί τα μάτια

θυμίζουν πια σανατόριο αϋπνίας

Δεν έζησα μονάχος

για να πεθάνω με παρέα

φίλους να ονομάζω το κάθε τι και πως

που δεν μ'άφησε να ζήσω

να μετρήσω ανάποδα

απαριθμώντας

φόβους και σκιές

να δω σιωπή στη φασαρία μέσα

να δω τη λιακάδα μες στη θύελλα

αυτό μονάχα θέλω

να δω

κι ας είμαι πλέον τυφλός. 

Stapler

το σύμπαν διακατέχεται απο ανοίγματα και δονήσεις

κι η ψυχή, ατέρμονη βαθμίδα

μοναξιάς

μια διερώτηση με βασανίζει

πως μετριέται η μοναξιά

σε κιλά, στο στήθος που πιέζουν

σε βαθμούς κελσίου που ανεβάζουν πυρετό τις νύχτες

σκίζεται ο ουρανός

και αναβλύζει αστέρια

θέλει θάρρος και υπομονή

η χαρτοκοπτική των ουρανών

για να συρράψεις τα αστέρια, δίχως να ματώσουν

να αρπάξεις τις μορφές με τα χαμόγελα

και να υπάρξεις σαν αστέρι

με το συρραπτικό

καρφωμένο στα ίδια σου τα μάτια

mouth-bees

rediscover imitation

as a form of communication

hands sealed

as identification continued

undisturbed for the last time

can I see

behind your mouth-poverty

I sense bees

squandering

your entire soul

I want to be a part of your imagery

tied with wire knots

to your uterus

and be young again.

Never wanted

to be inside your fingertips

so bad

trusting strangers

having sex with silenced infants

the agony of your puzzle

wrecks my

breath

what's going on

with your life calculator

tap tap tap

Ειναι η ασυναγώνιστη

μικρή κραυγή αγωνίας

στα υψίπεδα του σύμπαντος

στις αγχωτικές μάυρες τρύπες της εκτυφλωτικής μοναξιάς

αυτή που συγχέεται με τα ψυχρά χαμόγελα

στις θυρίδες της ζωής

κραυγάζεις με τις δονήσεις στα χτυπήματα

τα ρυθμικά, δαχτύλων

ξεγλιστράει ύπουλα σε καταστασεις

για μια ζωή

δεκάρα δεν δίνω, υποστάσεις

οι σύγχρονες τάσεις, οι ματιές είναι δονήσεις

μια ματιά με τα κομμάτια

μια ματιά, μετά κομμάτια