Friday, May 19, 2006
Δεν έφυγα ποτε..
Είμαι και παλι εδω... για μένα τουλάχιστον.. Δεν έφυγα ποτέ.. δεν σε εγκατέλειψα..
για σένα μιλάω ψυχή μου... για όλα αυτά που μου χάρισες μέχρι τώρα. Θλίψη, χαρά, αγάπη, παρέα. Εκεί στο ακρωτήρι της σιωπής, ανάμεσα στα λουλούδια της σκοτεινής σου ύπαρξης, χαρίζω απλόχερα την δύναμη για να επιβιώσεις. Σιωπή........ να πετάς, να νιώθεις.. ενα δάκρυ, ενα γέλιο....
-Life was meant to be pain... but at least, you can buy morphine from me.. in the form of love and passion... live and love life... love and live life my child.. that's the lost legacy
-I cannot leave here, I cannot stay Forever haunted, more than afraid Asphyxiate on words I would say I'm drawn to a blackened sky as I turn blue
-You shouldn't be haunted nor afraid my child..
-I cannot stay here, I cannot leave Just like all I loved, I'm make believe Imagined heart, I disappear Seems... no one will appear here and make me real
-The one that will make you real, is waiting out there
-The cause is love, the motivation is life
-I'd tell you how it haunts me Cuts through my day and sinks into my dreams You don't care that it haunts me
-I do care. guard your dreams and live your day... don't let it take you away..
ΑΠΛΑ ΖΗΣΕ.... ΓΙΑ ΤΟ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΧΘΕΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ... ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Subscribe to:
Posts (Atom)