Monday, August 31, 2009

Χαρτοσακούλα

Δεν είναι η ψυχασθένεια κομμάτι ενος ανθρώπου

ειναι το συμπλήρωμα της ιδιοφυίας

το μόνο που αντέχει σε χρόνους βρώμικους

σ'αυτά που δεν χαρακτηρίζονται

είναι η έκρηξη της μνήμης σε ακαταλληλα σημεία

σε μέρη που δεν είναι πρέπον

δεν κακοχαρακτηρίζω

δεν είμαι ακροβάτης

είναι η μέση και οι άκρες

οι κοφτερές

στα σκοτάδια να ουρλιάζεις

ας πουμε ιστορίες

γιατι δεν πρέπει να ανοίγεις το στόμα σου

τα βράδια

να ξεστομίζεις πια αλήθειες

θα σε πιάσουν

θα σε τυλίξουν με λευκούς μανδύες

θα σε μπουκώσουν με βρώμικα φάρμακα

μπάσταρδοι αλκοολικοί γιατροι

δεν άντεξαν και γίνανε αστείοι


Τα χέρια σου γεμάτα με τρυπήματα

πρησμένα σαν τα μάτια σου

λουλούδια στη γωνία

αυτά σαν την παρηγορία

αυτή η μπάσταρδη παρηγοριά

καθημερινώς την παραγγέλνω

και όταν φτάνει

αρκείται στο φιλί

αρκείται στο να μου πει ''τι κάνεις''

εγω δεν ξέρω που αγγίζω και που βαίνω

εγω ρυθμίζω όνειρα σπασμένα

είμαι αυτο που αποκαλούν φάρμακο με ημερομηνία λήξης

είμαι η πρέζα στον χαλασμένο σου εγκέφαλο

είμαι ραγισμένο γυαλί

για να σου κόβω όλα τα σωθικά

να ψυχραίνομαι στο τέλος και να θολώνω

πανάθεμα σε

γιατι να είναι η ψυχασθένεια μια λέξη

στα όνειρα μου φαντάζει σαν λουλούδι

φαντάζσει σαν γουλιά αλκοολ

σε καίει στην αρχή

σε φωνάζουνε παράξενο
αστείο

είσαι γελωτοποιός

ο τζόκερ

χαίρε, ω χαίρε


Μην με κοιτάς, δεν το αντέχω

είσαι γωνία στο τραπέζι

μεμπτό το να σε ρίξω και να πέσεις

αστείο να γελάω

με φάρμακα και ας κλαίω μέσα μου

η οργή δεν περιγράφεται

ειναι ρυθμισμένη σε ρυθμούς πέρα απ'αυτο που μπορείς να αγγίξεις

δεν μπορώ να το συνδιάσω με τα διάφορα που μου λές

είναι κάτι πέρα απ΄την αντίληψη σου

είναι το σωστό που διαγράφει το λάθος σου

και γω να στέκομαι μονάχος

στ'αλήθεια το απολαμβάνεις?

Στ'αλήθεια με κοιτάς και γνέφεις?

Ω ναι, ω ναι

γελάω

γελάω σαν ηλίθιος

και ειναι συναρπαστικό

ειναι γεμάτο ντροπή

η αναπνοή μου ακούγεται και στο δωμάτιο ηχει

δεν θέλω να με ηχογραφείς

και τις ακούω τις στιγμές

πάρε φάρμακα να τα χεις, να γίνεσαι ουσιώδης

ρύθμιση ενα μηδεν εφτα εξι τρια

η παράνοια και η ανοια

εγω εγω εγω εγω εγω εγω εγω εγω εγω εγω

για πες ενα αλλο εγω ρε σάπιε

ψόφα