Wednesday, August 29, 2012

Δίχως περιστροφή σε αλμυρό νησί

 Για μια σιωπηλή μου στράτα
τα παλεύω μου τρατάρισα κι εσίγησα
για μια πικριά του γλυκού νεράτζι
στραβά και φιλόξενα μου τα ξηγήσανε τα ψήγματα
μου πάνω στις μυρωδιές του καλοκαιριού
τ'αγέρι της ελιάς που τα μύρια μου δάχτυλα αχνοφέγγουν
στης κλαίουσας το δάκρυ στάζει
και φλογίζει αλκόολη,
στα παραπατήματα του χεριού μου, μεθυστική
κρώζει πια μονάχη η τράτα στη θάλασσα ματιών
για καλοκαίρι δεν περνάς, για λυγμός πια ίσως