Friday, June 28, 2013

Je mange une pomme

η διαδρομή επάνω στο νεράντζι γραπώνεται απο μυρωδιές
παιδικής αθωότητας, εξοπλίζεται με ζάχαρη που καίει
με εναν σταλαγμίτη ξύλου στραγγίζει πάνω στα δάχτυλα σου
παιδικές αναμνήσεις, το χώμα που μυρίζει πεύκο και συ
απογειώνεσαι, στα νούμερα επάνω των γειτονιών
μολυσμένος αστροναύτης σε πλαστικό όχημα αναπνοών
και είν' κοφτός ο πηγαιμός στην μαύρη ζαλάδα του γαλαξία
είν'κοφτός και αναπάντεχος ο πηγαιμός, γενικά.