Thursday, August 30, 2007

Μόνος με το μηδέν

Κουρασμένες υπάρξεις στα παμπάλαια δωμάτια του ξενοδοχείου των ονείρων

Συνέπειες και αστεία

Φοβισμένα χαμόγελα που ακροβατούν στην κυκλική μανία της ύπαρξης

Μια ατέρμονη πορεία προς το άπειρο

Με στάση το πουθενά

Επάνω σε ένα αστέρι από τα μάτια σας

Υποσχέσεις και τρέλα

Με μια καταθλιπτική κάθοδο στο παρόν

Σαν αλλοπαρμένος ταξιδιώτης

Friday, August 24, 2007

Life on mute

Τα σκουριασμένα μου χέρια βυθίζονται στην λησμονιά του χρόνου

Απελπισμένοι ψίθυροι μπλέκονται γύρω από ρομαντικές νότες

Και εγώ μόνος κοιτάω απ’το παράθυρο

Αστέρια και βροχή

Όλα μαζί αγκαλιασμένα σε μια ουτοπία

Την δική μου ουτοπία

Μουτζούρες στον τοίχο πίσω μου

Μια απέραντη παράνοια

Διαγράφεται ιδανικά επάνω στο μουδιασμένο μου σώμα

Και το ξημέρωμα αργεί

Μια ώρα μόνο θα ήταν αρκετή

Πίσω από μια σκανδάλη κρυμμένος και πίσω από λόγια

Χαμένος κάπου στο απέραντο μαύρο

Με μαύρο χρώμα

Μαύρη ψυχή

Το πένθος

‘’Στα μεγάλα ‘’γιατί’’, πάντα να απαντάς ‘’Δεν ξέρω’’

Κάπως έτσι λειτουργεί..

Wednesday, August 22, 2007

Stirb Nicht Vor Mir


Πόσες εναλλακτικές πραγματικότητες να χωρέσουν μέσα σε μια ψυχή?

Στο τέλος της γραμμής εκρήγνυται η μοναδικότητα

Της στιγμής που σπάει την μονοτονία της σιωπηλής ματιάς

Ξεκρέμαστες αλήθειες αγωνιούν σε σοκάκια αυτοκτονίας για να

Σωθούν από την σπασμένη κασέτα που επαναλαμβάνεται

Οι νότες

Φύλακες της μουσικής

Αυτοκτονούν σταδιακά επάνω σε εκτροχιασμένα πεντάγραμμα

Οι ψυχές

Αστέρια της αγάπης

Συνουσιάζονται επάνω σε βωμούς μίσους

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι αγγίζω το κεφάλι μου και αναρωτιέμαι

Ξυπνάω?

Ξυπνάω νεκρός