Δίχως περιστροφή σε αλμυρό νησί

 Για μια σιωπηλή μου στράτα
τα παλεύω μου τρατάρισα κι εσίγησα
για μια πικριά του γλυκού νεράτζι

στραβά και φιλόξενα μου τα ξηγήσανε τα ψήγματα

μου πάνω στις μυρωδιές του καλοκαιριού

τ'αγέρι της ελιάς που τα μύρια μου δάχτυλα αχνοφέγγουν

στης κλαίουσας το δάκρυ στάζει

και φλογίζει αλκόολη,

στα παραπατήματα του χεριού μου, μεθυστική

κρώζει πια μονάχη η τράτα στη θάλασσα ματιών
για καλοκαίρι δεν περνάς, για λυγμός πια ίσως