Aς πούμε

Μ’αρέσει να μετράω αχινούς
θυμίζουν αγκάθια
συναισθήματα
λουλούδια στην αυλή
της ψυχής

Βάρκες με φορτίο το φεγγάρι
και εγώ να μη βουλιάζω
ας μη βουλιάξω
για μια φορά
ναι
το προτιμώ

ας πούμε πως με εμπνέει
σαν τα γράμματα
σε μια σελίδα
πως τα μετράς όταν βαριέσαι
και συνειδητοποιείς ότι απέχεις
τάδε γράμματα
από το χίλια
το τέλειο
ας πούμε πως δεν τα λέμε

καλοκαίρι χειμώνας
ένα πράγμα
δυο
τρία
μέχρι να τελειώσω
μηδέν
η αρχή?
Το τέλος?
Ας πούμε ότι δεν αρμόζει να πούμε
τουλάχιστον
θα περάσουμε εκπληκτικά
έτσι..
σαν καρφί σε δέρμα δροσερό
να καίει

ας πούμε..