Monday, June 28, 2010

Supernova Optimism

 It is the forbidden entity that lurks
The void that warps around your misty hands
It wanders aimlesly throughout your head
Working out towards the greater existence of space
Thinking about tommorow in terms of equalities
Mathematical illusions concerning our sentimental graphs
We try our best to cover up our optimistic toys
In spite of pessimists dressed as black holes, in conglomeration
With our deviant white holes
An end for an end without the means

Monday, June 21, 2010

Γαλήνη

Στα άκρα μιας παγόδας,
χορεύουνε διστακτικά οι δροσοσταλίδες
της απερχόμενης βροχής,
ανάμεσα στα μάτια του κόσμου,
εκρήξεις μιας κόκκινης πανδαισίας
βυθισμένης στους κόσμους της πιο δυστυχισμένης
ατλαντίδας
του πιάνου της σκόνης που μιλάει,
θαμπώνει μάτια,
καταιγίδες σταματάει,
πέφτει στα χώματα το ματωμένο γόνατο παιδιού,
ποτάμια κόκκινης θολούρας,
φωνάξαν δαίμονες και πλάσματα,
φωνάξαν
οι
φωνές

Saturday, June 12, 2010

Σερπαντίνα

Έσβησα τυφώνες, στα χέρια μου οι στάχτες
σχημάτιζαν κοράλια αναμνήσεων
μικρές φαντάζαν οι πενταροδεκάρες
στον κερματοδέκτη της φαντασίας
παράγει μια φαντασία ανα δραχμή
φαντασιώνομαι δραχμές ανα παραγωγή
παχύρευστης ουσίας
με τ'όνομα ζωή
κοκκινωπή, οπή
μικροί, μικροί
ραπίζαν την ροπή
προς τη νιότη
δούρειοι ίπποι φλέγονται, λέγονται
οι ασάλευτες σκιές
τα σπινθηροβόλα καικια
στην θάλασσα βενζίνης
''προσοχή, ευφλεκτο''
σε περίεργη διάλεκτο
συγκαταλέγονται προορισμοί συννεφιασμένης ουσίας
ψιθυριστοί τοίχοι
διογκώνονται μέσα στα χέρια σου
σαν ακορντεόν πλαστελίνης
φλέγεται ο ιδρώτας
και η βαρύτητα ελίσεται σαν σερπαντίνα
τα χρώματα περιστρέφονται
σαν ερινύες
στα μάτια μου, βέλη χρωματιστού βεληνεκούς
σπάνε μέσα σε ιστούς
διογκώνονται
αγχώνονται
γεγονός
στα πόδια ενός δρομέα
κάθε πετραδάκι
μοιάζει με πλανήτη
για εμάς τους αδρανείς