Σε μια κουκίδα ελευθερίαςΠάνω στην αστρική προβολή της Αθήνας
Αντικατοπτρίζεσαι
Με μια μοναδική στάλα ομορφιάς
Στα περιθώρια της ηδονής
Στα σκαλοπάτια της αποστασιοποίησης απ΄το παρόν
Εμφανίζεσαι παγωμένη
Και κλεινόμαστε άξαφνα σε ένα σεντούκι ρόλων
Εκεί που το εγώ μου γίνεται εσύ
Και το εσύ γίνεται εγώ
Σαν ηθοποιοί σε ένα θέατρο μιας επαρχιακής πόλης
Μαζί σε ένα ντουέτο μουσικής
Η νότα το αστέρι μου και συ το πεντάγραμμο
Μικροί φαινόμαστε
Λες και είμαστε αστείοι
Πρωταγωνιστές σε ένα δράμα χτυπημένο
Σαν παιδί που πεσε απ’το ποδήλατο
Στο πιο μικρό παράπονο
Στον απόηχο των λέξεων
‘’με αγαπάς?’’
Εκεί κρύβεται το δάκρυ μου
5 comments:
In these eyes
More than words
More than anything that I've spoken
As the skies to turn gray
My heart's just about to crack open
So the story goes
There's something you should know
Before I walk away
And I blow the ending
Feel so light
Craving oxygen
All this truth's left me empty
Will you run
Can you handle it
Cause I need you to tell me
Maybe this seems bold
But I'm hoping you'll stay for the happy ending
I never wanna be without you
Oh no, here I go
Now you know
What I feel about you
There's no running
I must have been wrong to doubt you
Oh no
There I go
No control
And I'm falling
So now you know
ps.s agapaw
Ήρθε πάλι.
Το σφίξιμο στο στομάχι.
Οι απλούστερες μορφές ζωής.
Εξαφάνισες το αύριο.
Στέκομαι δίπλα στο σήμερα.
Το μέλλον είναι πια τόσο προβλέψιμο.
Σκοτάδι.
Αφήσου, είσαι σε καλά χέρια.
Είναι το μαύρο κουτάκι που βρίσκεται η καρδιά σου.
Πόσο φοβάμαι μην ανοίξει και πληγωθείς.
Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω αυτούς που με καταστρέφουν.
Είναι και το μαχαίρι,το χρυσό αυτό μικρό μαχαίρι με το οποίο
Χάραξες το όνομα σου στην καρδιά μου.
Εξάλειψη της ψυχής μου.
Θυμός.Μας κυριεύει.
Ξέσπασα. Έκλαψα.
Πήδηξες στον γκρεμό.
Δεν περίμενες από κάτω να βρεις νερό.
[Σ'αγαπώ]
einai afesu oxi afhsu.
h photografia panw apo blog
apoteluse prooikonomia.
Post a Comment