Monday, December 31, 2007

1 ευρώ

Ξέρεις τι μου θυμίζεις όταν μιλάς?

Τον εαυτό μου

Σε ανήλιαγα σοκάκια

Ψέμα

Ψέματα

Αλήθεια

Αλήθειες

Πληθυντικοί και ενικοί

Δεν έχουν σημασία

Η απάντηση στο τίποτα που μου δίνεις

Δεν μετριέται

Δεν έχει σημασία

Είναι μικρή και αόρατη

Σαν όνειρο

Μετριέται?

Λίγο-λίγο

Μετριέται?

Που και που

Μερικές φορές απαντάω

Μερικές φορές σωπαίνω

Μα πάντα

Αρρωσταίνω

Τρέχω πάντα πίσω σου

Πίσω μου δηλαδή

Δεν ξέρω τι εννοώ


Πίσω μου

Μπρος μου

Δεξιά

Αριστερά

(αλυσίδες?)

Γελάνε μαζί μου

Ναι

Είναι αλήθεια

Είμαι άρρωστος

Είμαι με σένα

Είμαι νεκρός

Είμαι?

Όχι

Είμαι αυτό που είμαι

Δεν αντιστοιχώ

Δεν μουρμουρίζω

Δεν ψιθυρίζω

Σου σπάω τα αυτιά

Τα πόδια

Το μυαλό

Τα χέρια

Ηλίθιε

Μακριά

Θα φύγω


Έφυγα

Χθες

Κουτί με σκέψεις

Κουτί με ανέσεις

Κουτί με μένα

Κουτί με σένα

Κουτί με όλα

Κουτοί και αυτοί

Αυτί με ξεκοιλιασμένες σκέψεις

Αυτί με αίμα που να τρέχει

Αυτί με βαβούρα

Αυτοί μου ανήκουν

Τους πουλάω

Παζάρι?

1 ευρώ.

Συμφέρει.

Δούλοι.

Friday, December 21, 2007

Echoes

Σαν στάλα ήχου στο στόμα σου να γείρω

Να γίνω ψέμα στο κορμί μου

Μια μέρα μακρινή σε ένα δωμάτιο σκοτεινό

Ιδρωμένες λέξεις

Στον μαραθώνιο των ψυχών και της αγάπης

Καταρρέουν άξαφνα

Και λιώνουν σαν μελάνι στο χαρτί


Σαν φυτίλι στην βόμβα της ησυχίας

Μια μαχαιριά ευσπλαχνίας

Πάντα πετούσα μοναχός

Οι νύχτες σαν ρολόγια χωρίς δείκτες

Αστέρια δίχως λάμψη

Ανακόλουθες κατατονικές υπάρξεις

Ξεψυχούν

Αργά-αργά

Γλιστρώντας ανέμελα και ουρλιάζοντας

Πάνω στις ριπές του παρόντος

Στη σφαίρα του ‘’τότε’’

Σαν μηδενική στιγμή σε μια γυάλα μηδενικής ροής


Σαν αναπνοή στο νερό

Πανικόβλητοι

Αστεϊσμοί

Μικρά παιδιά στη στέρνα των ζώων

Μια φτώχια ψυχική

Μικρά πρόσωπα σε ένα κελί φτιαγμένο

Από μένα για μένα

Μικρά πρόσωπα στην χαραυγή του νου

Ξυστά περνούν τα δάχτυλα

Από σένα


Σαν βήχας ετοιμοθάνατου

Στο κρεβάτι του πόνου

Ικέτης ξεψυχώ

Ικέτης δε μπορώ

Ζωντάνεψα και επιτηρώ

Με γεννήσαν στάλα-στάλα

Το βράδυ κέρμα στο δοχείο

Το πρωί ενοίκιο

Στο ψυχικό πανδοχείο


Σαν κούφια προσευχή

Θεοί

Μικροί

Θεοί αστείοι

Θεοί

Ανθρώπινοι


Να πέσω να κοιμηθώ

Wednesday, December 05, 2007

Υποκριτική Ινσόμνια

Σε μονοπάτια σχιζοφρένειας
Ανταλλάζουν ματιές οι κρυφές φωτιές της ψυχής μου
Σαν γυαλί κουρασμένο που όλο σπάει
Σε ένα κρεβάτι άυπνο
Φωλιάζει η νύχτα μου
Άρρωστη και νωχελική
Φρικτή και κουρασμένη
Και άλλοτε πάλι σε μια γωνιά κουλουριασμένος
Κλέβω τις δίνες χαράς
Που μ’αγγίζουν σαν αγχόνες
Σε ψεύτικα δωμάτια συναισθημάτων
Ένα ρολόι αλλαγής που ολοένα και λιώνει

Πληγές επώδυνες που μοιάζουν με καράβια
Που αρμενίζουν
Στην θάλασσα του σώματος μου