Είναι νύχτες που δεν κοιμάμαι Το δωμάτιο μου είναι αγέρας
και το σώμα μου φύλλο
νοητικές παλινδρομήσεις
σε σφαίρες φαντασίας
ηλεκτρίζουν τα μάτια μου
θαρρώ πως είναι κόκκινα
οι φλέβες σαν δοχεία οραμάτων
ατενίζουν
τα τασάκια συναισθημάτων
Και οι πληγές
σαν αναμμένα τσιγάρα
γεμίζουν πίσσα το μυαλό
με έναν αναπτήρα
καίω το κάθε λεπτό
της ώρας
περνά η ώρα
περνά η ώρα
Δαρμένα δάχτυλα
ένοχες ματιές
στα δευτερόλεπτα
στα λεπτά
στις ώρες
στις μέρες
στους μήνες
και τα χρόνια
Είναι νύχτες που δεν κοιμάμαι
Τα πόδια μου είναι δρόμος
Και το μυαλό μου αμάξι
Για το ατέλειωτο ταξίδι
Χρειάζονται νοητικές πατερίτσες
Για το ταξίδι
στα δευτερόλεπτα
στα λεπτά
στις ώρες
στις μέρες
στους μήνες
και τα χρόνια
χρειάζεται πιστόλι
1 comment:
Post a Comment