Friday, April 11, 2008

Τζούρες του τίποτα

Ξέρεις τι σημαίνει

να είσαι μικρός

αστείος

χαμογελαστός.

Μια τζούρα της στιγμής

στα χαμηλά κρεβάτια

του μικρού ξενοδοχείου

της ζωής.

Δεν είναι η σιωπή μου

ένεση

στις φλέβες

ανθρώπων.

Δεν είναι η ματιά μου

ξυράφι

σε χάρτινα

κουτιά πραγματικότητας.

Αντέχω

περπατώντας

στο κενό.

Επαναλαμβανόμενες

στιγμές-

που λες αντέχω

μα μοιάζεις με τασάκι.

Και το πρωί

οργασμοί.

Γαλλία, Αγγλία, Αμερική.

No comments: