Σκιά

Η σκιά μου σέρνεται σε όλες τις ψυχές

στις άρρωστες

στις βρώμικες

στις άθλιες τις αχρείες

θυμίζει στοιχειωμένο κουτάκι μουσικής

τις νύχτες που περνάμε δίχως συντροφιά

μιας καλής γυναίκας

τις κινούμενες σιλουέτες

τα βράδια με πανσέληνο

στην άκρη του σπιτιού

συνοδευόμενες απο το επαναλαμβανόμενο

θροϊσμα των δέντρων

ο επισκέπτης του δωματίου μου

αργά τη νύχτα

με ακτίνες λούζεται και φεύγει

Είναι αυτός ο ψίθυρος που κλαίει πνιχτά

σε όλες τις γωνίες

που κλαίει με λυγμούς κάθε φορά που δεν υπάρχει

ειναι παρόμοιος με εμπειρίες αρχαίες

είναι ο ψίθυρος

που όταν φύγεις

γι'αλλα μέρη, γι'αλλους τόπους

εκεί θα μείνει, στον τάφο σου ο φύλακας

να ψιθυρίζει

λίγο ακόμα

για πάντα όμως

αιώνια τα αστέρια

αιώνιο το εσυ.