Thursday, October 08, 2009

Μηδεν-Ενα-Μηδεν


Αναγνωρίζονται σημάδια απο ουσίες
η διάγνωση
παρατεταμένη αγωνία απο υπερβολική δόση χάους
με δάχτυλα βρεγμένα
απο συναισθηματικές μελανιές
τα λόγια αλυσίδες
και ο ήλιος δεμένος στο κορμί μου
να καιει


Να σφίγγεται η ψυχή μου
σε ορίζοντες με αστερίες αντι γι'αστέρια
και η μέρα σαν κύμα στην προβλήτα
παρατεταμένη σιωπή
στην ολοκλήρωση του ''ειναι''
θυμίζει παιχνιδάκια
αναπνοή διακεκομένη
σα να κουράστηκες απο ήχους της ψυχής
σου γνέφει
έτσι δεν είναι, έτσι ειναι
και δεν αντέχω,
να εχω.

1 comment:

όνομα. said...

Εσύ, ονειροναύτη.
Ακόμη να κάνεις την υπέρβαση.
Αντέχεις.