the.extent.to.which.stars.are.viewed.as.sterile

Δεν είναι η ροή των άστρων,

ημίφως στο πεύκο που παίρνει

σάρκα κι οστά;

αφηρημένα όπως περνά το ηλιοστάλαχτο

γκρι κορμί της

φευγαλέα απ'τις βελόνες

που λούζονται με νεύμα ηλίου

θροϊζουν

καλύπτουν φευγαλεες ματιές

Για μας είναι παρελθόν η στάχτη,

είναι κλισέ

μειδίασμα απρόσμενο

ο λεπρος της νυχτιάς, στα φύκια κολλημένος

στην θάλασσα, γυαλί

Φρύνη, και οδύνη

για το άπειρο κάλλος

να βυθίζονται οι στιγμές μου

στην εταίρα, δίδω

αποίκους φεγγαριών για να εκλείψουμε

στα σπήλαια, στις κεραίες

στα μέρη που ηχούν μυθωδίες

κι ας ειναι

η νύχτα παρωδία

Ας ειναι το χώμα που σκεπάζει

τους στρατιώτες

θλιβερό

ας στάζει ύδωρ και μέλι

στα άκρα του Άδη

πεινάνε τα στοιχειά

πεινάνε

γιατι στην χώρα των νεκρών

αστέρια δεν κεντάνε

για τ'αστέρια δεν μιλάνε.