Sunday, February 19, 2012

Στη σκιά μιας ελεγχόμενης χρεωκοπίας συναισθημάτων


Γιατι είναι γκρίζο το χτικιό
π' στη σάρκα θεριεύει και τη σκιά τρομάζει
κι οι θηλιές στις δυο δεκαετίες, μπορντώ
σα τ' αίμα, βολεύονται στις κοφτές,
κοφτές αναπνοές,
γιατι σαμπώς εγώ, σαμπώς εγω διεκδίκησα
κινούμενος σε πλέγματα εφιαλτών
διαστρικός γαλαξίας απο τα αρχικά του τέλους
Την τρέλα μόνο αν Ελέγξεις θα Λαβώσεις Όλους τους Σταυρούς
που κουβαλάς, μου το 'παν κι αλλοι, 
μου το παν φίλοι, μου το παν στα δίχτυα που στραγγαλιζαν τα χέρια
μου, και τα δικά σου πρόσωπα, χιλιάδες

μπορώ να ακούω για χιλιάδες ώρες
τη μοναξιά σου, να σουρουπώνει στ' άνοιγμα της πόρτας
για παρέα, στις παρυφές των σκλήθρων στην τελευταία γωνιά
της πόρτας,
στοιχειώνει το πρόσωπο σου τα κρύμμενα ανάπηρα γονατά σου
αντι για φως, βοράς και εσύ,
για ένα μπέρδεμα, για μια ζωή, για μια ανάγκη
για το δικαίωμα να ζω,
για να μπορώ να πω,
πως για λίγο υπήρξα παράσιτο στη σάρκα σου, στην αύρα σου
πως ήμουν μια φλεβοτομος συγκίνηση στην ψύχρα
των αγγείων, που δεν σείονται με τίποτα
πως για μένα δεκάρα δίνεις, και πως για σένα η αφή δεν είναι
μονο νευρουποδοχείς,
σκυφτά κεφάλια, κουράγιο, γιατι ο καημός μετριέται σε κούπες καφεϊνης
στο πως και πόσο πια ξύπνιος είσαι, και στις πρέζες αλκοολ
που σε καταντάν' δυσλεξικό στην ανάγνωση της ζωής

δεν φρόντισες να μείνεις σαν εικόνα 
στις ζάρες τ' εγκεφάλου μου, μια ισχυρή σουβλιά
στο ξινό αποτύπωμα της πιο ομορφής πατημασιάς
μπορεί να μείνει σαν παιδί, 
μπορεί να μετράει τις συλλαβές που μένουν,
στα ξύπνια μου κι έπινα νεκρούς πλανήτες, 
για τους βασιλείς,
δεν γίνονται πια εκπτώσεις
οι θάνατοι είναι ακριβοί και δίδονται σε δόσεις

2 comments:

Anonymous said...

Κλάμα πάλι με τις αναρτήσεις σου.

Να σου παραθέσω τον κάθε λυγμό λες;

"Την τρέλα μόνο αν Ελέγξεις θα Λαβώσεις Όλους τους Σταυρούς", πρώτος.

"σκυφτά κεφάλια, κουράγιο, γιατι ο καημός μετριέται σε κούπες καφεϊνης
στο πως και πόσο πια ξύπνιος είσαι", δεύτερος.

"και στις πρέζες αλκοολ
που σε καταντάν' δυσλεξικό στην ανάγνωση της ζωής", τρίτος.

"οι θάνατοι είναι ακριβοί και δίδονται σε δόσεις", τέταρτος και μεγαλύτερος.

Άντε, γιατί καιρό είχα να σχολιάσω και πρέπει να σε παινεύουμε.

porcelain said...

the flesh covers the bone
and they put a mind
in there and
sometimes a soul,
and the women break
vases against the walls
and the men drink too
much
and nobody finds the
one
but keep
looking
crawling in and out
of beds.
flesh covers
the bone and the
flesh searches
for more than
flesh.

there's no chance
at all:
we are all trapped
by a singular
fate.

nobody ever finds
the one.

the city dumps fill
the junkyards fill
the madhouses fill
the hospitals fill
the graveyards fill

nothing else
fills.

BUT. in this damn world.. i love you.. cause love is a dog from hell