Ανακατασκευή

Μ'αρέσει που στα υφαντά σου μυρίζει η αρμύρα σου

στα γάντια σου τα φθινοπωρινά, οι ραφές τους ασφυκτιούν στις γροθιές σου

τρυγίζουνε τα μαλλιά σου, υφαίνουνε τις νύχτες σαν κλωστές επάνω

στης νυχτιάς το σεργιάνι, πλεχτό το συναίσθημα, ζεσταίνει

μα θηλιά ενίοτε, απαλά σαν χάδι μάνας και αιχμηρά σαν βελόνα

στο κάθε μου φεύγω, βαρέθηκα να φεύγω.