για λόγους διάφορους το ανεπίσημο, είν' αρκετά επίσημο
για την χρυσή τομή που σταθμίζει το ασφυχτικό ποιείν
φροντίζω να 'μαι οξύς, μπρος στ' εντερικό αποτύπωμα της ιτιάς
μα αφρίζω, στην άμμο ξερνώ τ'αλάτι το αιχμηρό
είναι το ασφυχτικό το ποιείν.
στου δέρματος τα φτιαξίματα, ομιχλώδες οι στραγγιγμένες
σιδερόβεργες, στων χειλιών το μεροκάματο
κι ας είν' βαθύς ο πόνος, μουλιάζει στους κιώνες
ο ήλιος της ακρόπολης και η πόλη πια σιγεί.
το ποιείν.
No comments:
Post a Comment