Sunday, July 16, 2006

Σ'αγαπώ


Νυχτώνει στην πόλη και κρατάω την κιθάρα μου...

Έχω βάλει δυνατά την μουσική, και χάνομαι στο άπειρο, στην άβυσσο της ψυχής μου. Ξέρω, δεν πρέπει να το κάνω αυτό, το απέδειξα κάποτε έμπρακτα οτι έτσι χάνομαι άσχημα. Χάνω την μάχη με τον εαυτό μου. Κάποιες στιγμές νιώθεις οτι νικάς, νιώθεις οτι είναι η καλύτερη σου στιγμή, οτι θα κυριαρχήσεις.. μα έρχεται η ανώτατη δύναμη και σε πετάει στο πάτωμα. Και πριν προλάβεις να σκεφτείς τι είναι αυτό που σε κρατάει στον τοίχο και σε χτυπάει, σκέψου λίγο.. στο δρόμο της ζωής, σταμάτα να πιείς λίγο νερό και να ξαποστάσεις. Δίπλα σου, συντροφιά ο φόβος, η ανασφάλεια, αυτό που σε κάνει να μην θές να δοκιμάσεις το άγνωστο. Απλώνεται μπροστά σου σαν σκοτάδι η αγάπη μου, και συ φοβάσαι να περπατήσεις στον σκοτεινό δρόμο.. φοβάσαι μην αντιμετωπίσεις κάποιον γκρεμό, μην αποτύχεις και χαθείς στα σκοτάδια που σου προκαλούν φόβο. Δώσε μου το χέρι σου, δώστο μου... μην φοβάσαι, θα σε κρατήσω, θα σε πάω σε άγνωστα μέρη, θα σε πάω στο μέρος που το αγαπήσαν οι μύθοι και τα παραμύθια. Το λένε... αγάπη.

Και σαν σε πιάσω, μην φοβηθείς και τραβηχτείς... άσε με να σου δώσω την συνταγή για να πετάξεις, η αγάπη δεν είναι πράγμα στέρεο, είναι κάτι πνευματικό.. είναι η υπέρτατη πνευματική ολοκλήρωση. Θα μάθεις να πετάς.. και αν κάποια στιγμή πας να πέσεις.. κράτησε με. Μην φοβηθείς... είμαι για πάντα εδω. Είμαι εσυ και εσυ είσαι εγω, είμαστε 1. Αυτό είναι το νόημα της αγάπης.. αυτό είναι το μυστικό..

Εμπιστοσύνη,Ασφάλεια,Έρωτας,Πάθος,Συμπόνια.. και αλλα πολλά, είναι τα μαθήματα της αγάπης.. είναι η ουσία του κόσμου της..

Αν με ακούς αυτη την στιγμή στο μυαλό σου, μην πεις τίποτα.. μην χαλάσεις την στιγμή, μην διώξεις το αστέρι που κατοικεί μέσα στην καρδιά σου... Μοναχά φέρε στο μυαλό σου την εικόνα και όσα έχουμε περάσει μαζί και σμίξε το κουβάρι των συναισθημάτων και αν σου ρθει να πεις σ'αγαπώ, πες το.. μην πιέζεσαι. Ακόμα και αν δεν μου το πεις.. απόδειξε το μου, δείξε μου οτι θέλεις να μου χαρίσεις λίγη χρυσόσκονη απ'την καρδιά σου. Μην έχεις την καρδιά σου δεμένη με αλυσίδες, δεν της αξίζει... δώστης φτερά να πετάξει.. δώστης αυτό που θέλει.... ΕΣΕΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ! Το ξέρω, τα πράγματα είναι δύσκολα... μα δες την ζωή καθαρά.. φως... το καθάριο φώς.. αυτό θέλεις μόνο και θα μάθεις τα πάντα.

Μην φοβάσαι... εγω είμαι πάντα εδω. Ακόμα και αν δεν μου δώσεις το χέρι σου να σε κρατήσω, θα σε φυλάω... πάντοτε, για όσο μπορώ... ει δυνατόν μέχρι να αφήσω την τελευταία μου πνοή. Θα φυλάω το χρυσό σου αστέρι για πάντοτε στον ουρανό, και ακόμα και αν χαθώ και με πάρουνε τα χρόνια, κάπου κάποτε... θα μαι πάλι εκει, στης λησμονιάς το δάκρυ, στης μοναξιάς την πίκρα, στις χαρές, στις λύπες... στο υπέρτατο χάος. Αγκαλιά με την πνευματική σου μορφή απέναντι σου... να σε φυλάμε για πάντα μικρή μου.. Μέχρι να εξαφανιστεί η αγάπη απ'την Γη.

Και καθώς πλησιάζει η ώρα του τέλους...

Σε αγκαλιάζω όλο και πιο σφιχτά, δεν θέλω να φύγω... δεν θέλω να σε χάσω.

Κλείσε τα μάτια και κοίτα το φεγγάρι και τα αστέρια καλή μου. Θυμίσου... κάθε ενα που μετράς, είναι ενα κομμάτι του εαυτού μου που σε προσέχει.

Να είσαι πάντα καλά..

Να μου χαρίζεις την συντροφιά σου για πάντα

Να μου δίνεις και να σου δίνω χαρά..

Και μην ξεχνάς.....

ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ (ή Σ'ΑΓΑΠΑΩ ;) )



Με αγάπη... ο Φύλακας Άγγελος σου

1 comment:

Anonymous said...

Γαμώτο σου και πάλι. Αισθάνομαι σαν ηλίθια που με κατάφερες να κλάψω.

Όταν το διάβαζα άκουγα αυτό.
http://www.youtube.com/watch?v=QJROBKU7bzo&feature=related

Πάω να φύγω, γιατί δεν έχω κουράγιο για άλλες αναρτήσεις σήμερα. Μου επανέφερες τους εφηβικούς μου φόβους και όλη μου την μοναξιά.

Φευ.