Ιδιότητα: Βλάκας

Είναι άραγε ζωές κιτρινισμένες

με λίγο ήλιο ζωγραφισμένες

σε κύκλους μοναξιάς

μια διερώτηση μοναχά

για το πόσο ανήκει

το

μηδέν στο ένα

και εγώ ρωτώ ξανά

με παρέα

δυο στιγμές

απροσδιόριστες

με θέμα σβησμένο

χαρτιά και σκώροι

σκοροφαγωμένα νουάρ σουβενίρ

ανήκουν

σε ποιητές.

Να μοιάζουν λίγο με ενθύμια

Με ψεύτικες υποσχέσεις για χαρούμενα ντελίρια

Αισθήσεων και λουλουδιών.

Έτσι για λίγο, για την παρέα

Με το κονιάκ σουλουπωμένο απέναντι απ’το κορμί σου

Και συ κουταμάρες τσαμπουνάς

Σα ποιητής

Σα βλάκας σε βλακείες τριγυρνάς

Δεν είσαι κουτί απόψεων.

Είσαι σκέτο –κουτή-

Πόρνες της Αθήνας.

Happy

Ξέρω να σε παίρνω όταν πονώ.

Αφιερωμένο με αγάπη από έναν βλάκα