Μακριά απο σένα

Στο άπειρο κατοικώ
ασπάζομαι ουράνια τόξα
δηλητηριάζω αναπνοές με σπιράλ χορογραφίες
καταπίνω ερωτικά συναπαντήματα
με σπασμωδικές κινήσεις
εμετικές περισπωμένες
στα γράμματα της ζωής
σαν κύμα
σαν ψεύτικο τρανζίστορ
μεταδίδω
και ύστερα δίδω
αγάπη
για να λάβω
αυταπάτη

Δεν γυρίζει ο χρόνος πίσω
ρόδες με καρφιά
ελιξίριο ζωής
παραμύθι ανακούφισης
σκόνη φαντασίας σε κόκκους
σημεία επαφής
σημεία
σημεία διαγραφής
για σένα
βρόχος
στο λαιμό
πάντα θα μαι.

Να με θυμάσαι.
σα στοιχειωμένο σεντούκι αναμνήσεων.
σαν ουράνια εποχή
σαν δέντρο.

Αφιερωμένο