Μαυρο

Καθόταν μόνος του στο καθιστικό του.

Η σκόνη είχε συνθλίψει κάθε βιβλίο στην μεγάλη βιβλιοθήκη πίσω του. Μα δεν φαινόταν να τον νοιάζει. Εκεί που άλλοτε συγύριζε τα βιβλία του για να μην τα αγγίξει ούτε λίγο η σκόνη, για να μην τα δει η φθορά των αιώνων και τα αγκαλιάσει προκαλώντας τους ανεπανόρθωτη φθορά, για να μην ξανασκοτώσει τον Μπρέχτ, τον Καρυωτάκη κι αλλους δυο χιλιάδες συγγραφείς και ποιητές. Μια φορά του έφτανε. Του έφτανε να μυρίζει τα χρονισμένα εξώφυλα των βιβλίων του, σκληρά και μη. Η υφή τους του θύμιζε εμπειρίες. Νύχτες, μέρες, χρόνια, λεπτά, δευτερόλεπτα. Ευχόταν να μην ήταν ουδέτερα τα βιβλία. Ευχόταν να μπορούσε να αλλάξει φύλο στα βιβλία. Οι βιβλία. Η βιβλίο. Οι γυναίκες των ζωων των άλλων ήταν για αυτόν τα βιβλία.

Όχι πια.

Τώρα, καθόταν μόνος στο καθιστικό του.

Τα κλειστά του μάτια άνοιξαν και κοίταξαν τριγύρω. Έβηξε. Είχε άσθμα.

Ήταν πραγματικά μόνος. Κοίταξε τριγύρω του. Δεν είχε σημασία. Έβηξε.

Ξανάκλεισε τα μάτια του. Τα σκονισμένα του ρούχα τινάχτηκαν απο την αρπαγή των πνευμονιών του απο τα δαιμόνια του βήχα, ταράχτηκαν, εκτινάχτηκε η ψυχή του, χιλιάδες σταγονίδια ψυχής, αρρώστια με το πνεύμα, σκορπίστηκαν στο δωμάτιο.

Με τα μάτια του κλειστά, κοιτούσε το σκοτάδι. Στην πιο αληθινή μορφή του, εκεί που δεν χωράει να πεις ψέματα. Αν σου ζητούν να περιγράψεις το σκοτάδι, δεν τολμάς να μην πεις την αλήθεια. Δεν τολμάς να πεις ‘’ήταν άσπρο’’. Μονάχα να ξεστομίσεις...’’Ηταν ό,τι πιο μαύρο, πιο εφιαλτικό, πιο όμορφο έχω δει στη ζωή μου’’. Ακόμα και ο πιο πτωχός θα πει, ΄΄Ήταν μαύρο’’. 

Τι παει να πει, ‘’μαύρο’’. Πως να περιγράψεις το μαύρο? Κιλίδες? Χαρακιές? Ζεστές? Κρύες? Τίποτα?

Βασανιζόταν. Βασανιζόταν γι’αυτο που οι περισσότεροι θεωρούν αυτονόητο. Βασανιζόταν.

Διαλέξεις επι διαλέξεων. Λέξεις επι λέξεων. Θεωρίες επι θεωριων. Χιλιάδες. Χιλιάδες άτομα. Αμφισβητούσαν πολλά πράγματα. Αμφισβητούσαν θεωρίες, υπάρξεις, τον άνθρωπο, τις σχέσεις, την αγάπη. Μα όχι αυτός, αυτός αμφισβητούσε το μαύρο.

Έβηξε. Έγειρε στο πλαι. Έσβησε η καρδούλα του.

Χαμογέλασε.

Ήταν ευτυχισμένος.

Αμφισβήτησε το αυτονόητο.

 Ήταν κατι παραπάνω απο άνθρωπος.

Δεν δεχόταν το αυτονόητο. Το έψαχνε.