Echinoidea

 κι αν ειναι, ρόδινες οι άκρες των χεριών σου
θα τρυγίσω τραγωδίες, θα σμήξω με αχινούς
στα βράχια, κι τα ρεύματα να αφήνουν σχίσματα
στις πλάτες μου, σε αντίθετα ρεύματα

κι αν όπως πάλεται ο αχινός,
βυθίσεις την σάρκα σου, σαλέψεις ματωμένος
στα καταγάλανα νερά
τότες θα αντικρύσεις, της ψευτιάς το ίχνος
στα χέρια σου την ματωμένη αλατιέρα να συσπάται
στις ραγάδες των δαχτύλων σου
να κυλούν οι ραγιάδες των ωκεανών

κι αν νεκρός,
ξαπλώσεις μες στην θαλπωρή του ταλαιπωρημένου
πελάγους
ώσπου ο κρότος να σιγήσει, και η θάλασσα να γίνει
απορος υιος, και τα χέρια του να σφίξουν το κορμί σου
γιατι, δεκάρα είσαι, και σε διεκδικεί η φτώχεια
γιατι, πατέρα, με λησμόνησες,
φωνάζει, τραγικώς ο τραγικός
υιος.