Τα πάραθυρα στους γαλαξίες χορεύουν
στα σπιράλ, στις φλόγες στα μπαλκόνια, στις οσμές
των ερειπωμένων σπιτικών, στα μπαχαρικά στους τοίχους
στα κιτρινισμένα του τετράδια
στα σπασμένα χέρια και στα δάχτυλα
που μ'ακουμπάνε οι γαλαξίες, που αποκτώ μελανιές
στα κρυμένα προβλήματα κάτω απ'το χαλί
που χει σαλέψει στην φυλακή των σκώρων
για εκεί που παω, στον πηγαιμό δεν ξεβράζουν οι μιλιές
Δεν βγάζουν είδωλα οι ρομαντικές ξυλιές
που κάθε σ'αγαπώ δεν σημαίνει μελανιά
στα πλευρά και βρόγχος στο λαιμό
σημαίνει καθημερινότητα και ψύχρα στην φωνή
σημαίνει φόβο στο καντράν
που κάθε πλήκτρο, σ'αγαπώ αντι για παλμό ψελλίζει
No comments:
Post a Comment