Δάχτυλα στη θάλασσα

Είν'αστεία τα σημάδια στους λαιμούς

τα λευκά τα ανοίγματα

στους ψιθύρους

τα σαγηνευτικά σου αγγίγματα

ξέχασα πως

αναπαυονται

δαχτυλιές, στα ματωμένα κορμιά

στους ανέμους

ξερό κορμί, ξερό κλαδί

σ'αφρώδες κύμα

στοιβάζονται τα βότσαλα μας

αυτά, χιλιάδες

χιλιάδες, προσμετρούνται

απο αυλές κι αυλές

που είναι πια

αϋλες.

Θυμήθηκα τους ήχους που κάνουν τα στήθια σου

στ'άσπρα τα σεντόνια

η τριβή των κορμιών, χορεύει

το αξέχαστο τανγκό

στα μεθυσμένα απο κρασί

χείλια μας

κι ας μου θυμίζει το κορμί σου

χιλιάδες δυο κορμιά

συνήθισα σ'αυτό

οι μώλωπες φυτρώνουν ανεξέλεγκτα

στις φωτιές

της μοναξιάς

Τραβάει για τ'απειρο

το συχνό μας σάλεμα στο όνειρο

φλεγόμενο σαράκι

σε μια αγκαλιά

ονειρεύεται ήχους ερωτικούς

δεν βρίσκω πια ψεγάδι

στα μάτια της ψυχής σου

για το πρωί σαλπάρω

κι ειν' το κύμα

θαλπωρή στα δάχτυλα μου

τ'αλάτι, τσούξιμο

για αυτά

που κάποτε σ'αγγίζαν

Κι απ'το υστέρημα μου

την βρώμικη μου φαντασία

τις πόρνες στα φανάρια που ζητιανεύουν

για σεξ στα όνειρα

των φτωχών

αγόρασα χείλια να φιλώ, συζητήσεις να ακούω

για να μπορώ, κι εγω

να αναπνέω, να μπορώ.