Watching the wheels...

People say I’m crazy doing what I’m doing
Well they give me all kinds of warnings to save me from ruin
When I say that I’m o.k. well they look at me kind of strange
Surely you’re not happy now you no longer play the game

People say I’m lazy dreaming my life away
Well they give me all kinds of advice designed to enlighten me
When I tell them that I’m doing fine watching shadows on the wall
Don’t you miss the big time boy you’re no longer on the ball

I’m just sitting here watching the wheels go round and round
I really love to watch them roll
No longer riding on the merry-go-round
I just had to let it go

Ah, people asking questions lost in confusion
Well I tell them there’s no problem, only solutions
Well they shake their heads and they look at me as if I’ve lost my mind
I tell them there’s no hurry
I’m just sitting here doing time

I’m just sitting here watching the wheels go round and round
I really love to watch them roll
No longer riding on the merry-go-round
I just had to let it go
I just had to let it go
I just had to let it go

(John Lennon ''Watching The Wheels'')

Η Ζωή μου... και ο Lennon με εκφράζει απόλυτα.. ενας μεγάλος καλλιτέχνης που πέθανε άδικα..

R.I.P Lennon

Να ταξιδεύω....

Πόσο μου αρέσει να ταξιδεύω με το μυαλό μου..

Να ονειροπολώ και να σκέφτομαι διάφορα πράγματα, να ταξιιδεύω σε άγνωστα μέρη της ψυχής μου και να βρίσκω την ουσία πίσω απο την κάθε σκέψη μου. Βρίσκω τον εαυτό μου οταν ταξιδεύω, ναυτικός στην θάλασσα της σκέψης και ξεφεύγω απο την καθημερινότητα. Η θάλασσα όμως δεν είναι γαλήνια, είναι ταραγμένη, και η ψυχή σπαρταράει.. Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Φιλοσοφία, Σκέψη, Νους.. περνας.. σε αλλα μέρη. Πόσο όμορφο ειναι να σκέφτεσαι.. Πόσο όμορφο ειναι να μιλάς για αυτά που σκέφτεσαι..

Τραγούδα.. τραγούδα.. οδυσσέα.. που χάθηκες, Οδυσσέα!

Ω ελευθερία... και μόλις τελείωσεις την ζωή σου.. και μόλις τελειώσεις το ταξίδι σου, μη λυπηθείς.. θα ναι το τέλος μιας σκέψης.. η πόρτα κλείνει και βγαίνεις κερδισμένος. Να σαι καλά.. να σαι καλά..

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

People are dumb, panicky, dangerous animals

Απόσπασμα απο την ταινία Matrix

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μια έμπνευση που είχα στο χρονικό διάστημα που είμαι εδω. Μου ήρθε όταν προσπάθησα να κατηγοριοποιήσω το είδος σας. Αντιλήφθηκα οτι δεν είστε στην πραγματικότητα θηλαστικά. Κάθε θηλαστικό σε αυτόν τον πλανήτη δημιουργεί ενστικτωδώς μια φυσική ισορροπία με το κοντινό περιβάλλον. Αλλά εσείς οι άνθρωποι δεν το κάνετε. Μετακινείστε σε μια περιοχή και πολλαπλασιάζεστε μέχρι κάθε φυσικός πόρος να έχει καταναλωθεί και ο μόνος τρόπος για να επιζήσετε είναι να εξαπλωθείτε σε αλλη περιοχή. Υπάρχει αλλος ενας οργανισμός σε αυτόν τον πλανήτη, ο οποίος ακολουθεί αυτο το σχέδιο. Ξέρεις τι είναι? Ένας ιος. Τα ανθρώπινα όντα είναι μια αρρώστια, ένας καρκίνος για τον πλανήτη. Είστε μια μάστιγα. Και εμείς είμαστε.... η θεραπεία.
Agent Smith - The Matrix (1999)

Όπως βλέπουμε, στο παραπάνω κείμενο, ο άνθρωπος παρουσιάζεται ως παρασιτικός οργανισμός, ο οποίος ζει εις βάρος όλων των αλλων και προσπαθέι να ζήσει χωρίς να τον νοιάζει το περιβάλλον του. Επίσης εκτός του οτι διαλύει το φυσικό περιβάλλον που βρίσκεται γύρω του, προσπαθεί και να ''καταβροχθίσει'' ακόμα και τον ίδιο του τον συνάνθρωπο απλά για να προχωρήσει, να πάει μπροστά.. Δεν θα αναλωθώ σε θέματα θρησκείας και τιμωρίας ή της φύσης του ανθρώπου σύμφωνα με τις άγιες γραφές γιατι πολυ απλά δεν πιστεύω. Ο άνθρωπος αντι να χρησιμοποιήσει την λογική του και την δύναμη του μυαλού του, για να επιτύχει μεγάλα πράγματα, προτιμά να καταστρέφει τον κόσμο και εμμέσως τον ίδιο. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πως οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται.. Παραδείγματα της αγριότητας βλέπουμε σε ολη την ιστορία του κόσμου μας. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο εμφύλιος πόλεμος στην Κέρκυρα που κατέγραψε ο Θουκυδίδης εν παρουσία του στρατηγού Νικόστρατου. Οι Κερκυραίοι Δημοκρατικοί διέπραξαν τέτοιες βιαιότητες ενάντια στους ολιγαρχικούς που πράγματικα, η ανθρώπινη φύση εκείνη την στιγμή έπαψε να υφίσταται. Ήταν απλά ενα πεδίο που πάλευαν κάποια ανθρωπόμορφα τέρατα. Η αγριάδα και ο ψυχολογικός πόλεμος που οδήγησαν τους Κερκυραίους σε πράξεις αισχρές και μη λογικές κατέλυσαν την ίδια τους την κοινωνία. Η πονηριά έγινε νόμιμη και η σοφία, δειλία. Και όπως είπε ο Θουκυδίδης, η ιστορία θα επαναλαμβάνεται συνέχεια γιατι ο άνθρωπος θα πράττει τα ίδια και τα ίδια λάθη συνέχεια μέχρι να καταλάβει την σοβαρότητα των πράξεων του, πράγμα λίαν αδύνατο.

Ας ελπίσουμε πως δεν θα διαλυθεί τελείως η κοινωνία μας....

Αλληλεγύη..

Cogito ergo sum

Υπάρχω μόνο για σένα, υπάρχεις μόνο για μένα.

Σε λατρεύω, μου μοιάζεις τόσο πολυ.. σε θέλω.. μου λείπεις.. χαίρομαι, θα σε δω.. τραγουδάω μονότονο σκοπό. Κλείσε μου τα αυτιά να μην ακούω το τραγούδι σου σειρήνα μου, γοργόνα μου παραμυθένια. Το αλλο μου μισό -ίσως- είσαι εσυ, με εμπνέεις..

Ω μούσα πολύτροπη.. ω μουσα.. με κάνεις να εμπνέομαι.. στίχους γράφω μες στο βράδι... στίχους για να διαγράψω της πίκρας το απολειφάδι.. φίμωσε την σιγή, φίμωσε την κακία. Ελευθέρωσε, ελευθέρωσε με.. ελευθέρωσε το πνεύμα ελευθέρωσε το..

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.. ΑΓΑΠΗ... ΛΑΤΡΕΙΑ... ΦΙΛΙΑ... ΕΜΠΝΕΥΣΗ... ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ...

Κοίτα με καλά, μεσα στο βράδυ... όσο σου μιλάω, νιώθω πως μιλάω στον εαυτό μου.. νιώθω πως με παίρνει ο οιωνός, νιώθω.. νιώθω.. φύγε... ελα.. χαος...

Σε συμπαθώ, ΠΟΛΥ.. είσαι ενας άνθρωπος που με νιώθει.. σε ακούω με ακούς, κοίτα με... κοίτα με.. σε παρακαλώ.. μην φύγεις και συ.. μην με αφήσεις. Είναι η ύπαρξη...

Η ύπαρξη.. της υπάρξεως υπάρχει τούτο το βράδυ, νιώθω το κείμενο να ζωντανεύει.. το νιώθω.... με νιώθει.. διεισδύω.. μέσα του.. Είναι ζωντανό, ζει, τρέφεται με τα αισθήματα μου.
Το κείμενο μου, η γλώσσα μου την αγαπάω, όσο αγαπάω εσένα.. σε θέλω.. μούσα μου.. μούσα μου παραμυθένια.. φτιάξε στίχους.. φτιάξε εσυ που εμπνέεις τον κόσμο.. ψάξε το μέρος...

Αστέρια.. αστέρια στον ουρανό κοιτάνε την πορεία μου και αναρωτιέμαι αν παρακολουθεί κάποιος, αν υπάρχει θεος.. τι υπάρχει εκει πάνω? Μήπως ειναι το χάος? Τίποτα δεν μιλάει..

Σιγοψιθυρίζει η σιωπή πίσω μου.. κοιταω! Φευ! τι να δω? Εσυ.. μούσα μου.. παραισθήσεις ή μήπως της ζωής μας ψευδαισθήσεις? Είσαι ενα ψέμα? Πίασε με να δω.. τρέχει αιμα? Τρέχει της ψυχής μου το αίμα? Χορεύω γύρω απο την ύπαρξη σου.. υπαρξή σου.. υπ-αρχω... αρχοντας της ζωής και της αγάπης... γύρω απο την φωτιά, γύρω.. φωνάζουν οι άνθρωποι.. ποιος, ποιοι θεοι τους βοηθάνε? Γιατι οι ουρανοί βροντοβολάνε... φωνές! φωνές! φωνές! φωνάζουν οι άνθρωποι! φωνές, ιαχή... ΠΟΝΟΣ! .. Οι άγγελοι πεθαίνουν, πεθαίνουν, μου γεννιέται η απορία.. Ποιος μου δανείζει πόνο και τον παίρνει πίσω με μορφή αγάπης?

Στρατιώτης στον κόσμο σου.. στρατιώτης στην ψυχή, μισθοφόρος στην ζωή.. ΜΕ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ!..

Φύγε! Πως σε καλέσω τον μόνον ακληίστον!?

Ιαχή στο πεδίο σου! Νιώσε φίδι.

Man is free at the moment he wishes to be

"You are in control of your life. Don't ever forget that. You are what you are because of the conscious and subconscious choices you have made."

Μιλώντας για ελευθερία, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι η πολιτική κατάσταση που επικρατεί στον τόπο σου. Κι όμως υπάρχει και μια αλλη ελευθερία, η ελευθερία του μυαλού.. Η ελευθερία που σε φυλακίζει χωρίς να το καταλαβαίνεις. Η κοινωνία που επιβάλλει τα ήθη και την ρουτίνα. Ψάξε φίλε μου άνθρωπε.. και δες τι σου επιβάλλει η καθημερινότητα. Θα μπορούσαμε να παρομοιώσουμε την ελευθερία με το φως σε ενα σπήλαιο που αχνοφαίνεται στο άκρο.. Το σκοτάδι είναι η φυλακή του νου, που φυλακίζει τον άνθρωπο. Μήπως ήρθε η ώρα να επαναστήσουμε νοητικά? Να αδράξουμε την ευκαιρία και να δείξουμε οτι δεν είμαστε μια άμυαλη μάζα? Να απελευθερωθούμε απο την νοητική αδράνεια και να υψώσουμε το πνευματικό μας επίπεδο?

Keep writing for freedom.. νοητική επανάσταση για πάντα

Where is my soul...

Μια μικρή παρένθεση φίλοι μου...

Ζει ακόμα η ψυχή σας? Πότε νιώσατε για τελευταία φορά οτι είστε όντως ενας και μοναδικός και οχι ενα παρασκεύασμα της απρόσωπης κοινωνίας μας? Η ψυχή μας, το πιο πολύτιμο πράγμα.. Αυτό που δείχνει το ''είναι'' μας, έχει εκλείψει πια. Η νέα κοινωνία επιβάλλει την αποχώρηση της γιατι δίχως αυτή θα μπορέσει να επιβάλλει την μαζοποιημένη σκέψη στον λαο. Ελευθερία στην ψυχή σας σύντροφοι. Να μάθετε να ζείτε ελέυθερα, μην περιορίζετε την ψυχή σας και την σκέψη σας...

Να μην δέχεστε χαλιναγώγηση στα αισθήματα σας, καμία εξουσία στην ψυχή σας.. αναρχία στο χαος που έχει η ψυχή σας...

Αφιερωμένο... στους ψυχικούς αγωνιστές του κόσμου...

Καλωσήρθες περίεργε ταξιδιώτη στο δικό μου μέρος/
όταν τα αισθήματα οργιάζουν στην ψυχή κυριαρχεί το θέρος/
ελευθερία, φωνάζουν οι ψυχές και δειλιάζουν οι ισχυροί/
φοβούνται τους πνευματικούς ανθρώπους διότι ειναι φοβεροί/
στα μάτια σου απεικονίζεται μια περίεργη εικόνα/
σε νιώθω φίλε μου, αγώνιζεσαι με ψυχικό αγώνα/

Without free will, there is no difference between submission and rebellion

Πέθανε.. πέθανε τώρα..

.... Πάντοτε....

Θέλω να χαθώ, να περάσω στην ανυπαρξία.. Γιατι? ... γιατι?
Η ψυχή μου δεν αντέχει αλλο πόνο.. που είσαι εαυτέ μου.. που..

Τα όνειρα μου, χαμένα.. δύσκολα να γίνουν. Δεν αντέχω.
Άνθρωποι που μου στάθηκαν τώρα πια μακριά μου, το ξέρω.. έφταιξα και έφταιξαν.. γιατι? Σιωπή.... μην μιλάς.. ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ..
Το μέλλον σου, το έφτιαξες? Τι.. το μέλλον σου αδερφέ.. οχι.. οχι, ειναι αόριστο και δεν ξέρεις τίποτα.. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ? ΠΟΥ ΠΑΣ... Λιώνω.. ειναι βράδυ τώρα, νιώθω την φωνή σου να τρυπάει τα αυτιά μου.. έφυγες και συ.. θέλω να γελάσω μα σύναμα και να κλάψω.. γιατι.. γιατι έφταιξες εσυ, έφταιξα και γω. Συγγνώμη, δεν το θελα.. τα νεύρα μου.. τωρα όμως δεν μετράει η συγγνώμη.. τωρα ειναι αργά, συγγνώμη. Έπρεπε να το ξέρω πως δεν ήμουν ικανός να σταθώ δίπλα σου.. ειναι, ειναι αργά.. .Δ. Δεν είναι το δάκρυ ενος παρατημένου ανθρώπου, είναι η φωνή, η ιαχή ενος... ενος θυμωμένου και αγανακτησμένου ανθρώπου..

Δεν θέλω την ζωή μου, δεν την θέλω φίλε μου... πάτα με.. πατα με.. π α τ α ..

Θυμισέ μου, ποιος ήταν δίπλα σου.. ποιος.. εγω.. εγω στην πιο δύσκολη στιγμή σου, οταν δάκρυα κυλούσαν απο τα μάτια σου και ένιωθες ενα κενο.. εγω. Και τώρα νυχτώνει και εισαι μακριά, μια ανάμνηση. Μια πικρή ανάμνηση. Θέλω να τα πω ολα.. ολα.

Με έπιασα παλι, μες το μαύρο μου το χάλι σε μια μπάρα καθισμένο να τα λεω με το μπουκάλι.

Τα λόγια μου σβήνουν στον αέρα.. σβήνουν, κλείνουν με την ιαχή της νιότης.. ΦΩΝΑΞΕ!
Σαν φτάσεις στην Ιθάκη... σαν φτάσεις στην Ιθάκη θα ναι δύσκολος ο πηγαιμός... ο πηγαιμός.

Δεν ξέρω, δεν ξερω τι θελω ποιος ειμαι και γιατι ζω.. ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ!

Ώρα να σβήσεις καρδιά μου....


Με αγάπη... ΟDNA

Every one wanted to say so much that no one said anything in particular

Που ναι η ανθρώπινη επικοινωνία την σήμερον ημέρα? Που ναι η ευγένεια? Ο άνθρωπος υποκαθιστά την κοινωνική του φύση με περίεργα φαινόμενα αντι κοινωνικής συμπεριφοράς, υποδηλώνοντας έτσι οτι θέλει να αποξενωθεί απο το κοινωνικό σύνολο. Γενικώς, το τελευταίο δεν είναι κατακριτέο, αλλα οταν συμβαίνει γιατι ο άνθρωπος χάνεται και βιώνει μια αίσθηση συναισθηματικού χάους, τότε μήπως θα πρεπε να ανησυχούμε? Μήπως η ανθρώπινη κοινωνία οδεύει προς την υπέρτατη αλλοτρίωση? Παλιότερα οταν συναντούσες κάποιον γνωστό σου ή εστω κάποιον μπροστά σου απο την γειτονιά σου τον χαιρετούσες και τον καλημέριζες. Τώρα πια ο άνθρωπος κρατάει μια επιφυλακτική στάση και κοιτάει τον ξένο ή τον γνωστό του με μια περίεργη καχυποψία, δείχνοντας οτι αισθάνεται πανικό όταν αλλοι τον περιτριγυρίζουν. Μήπως, θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι μια περίπτωση -ελαφράς μορφής- αγοραφοβίας? Ίσως να φταίει και η τεχνολογία για το συγκεκριμένο φαινόμενο που παρατηρείται στην σημερινή κοινωνία.. Η εξέλιξη της επικοινωνίας μέσω υπολογιστή και του τηλεφώνου, φανερώνει την απρόσωπη φύση του ανθρώπου και το πως μπορεί να επιζήσει μακριά απο την κοινωνία αλλα ταυτόχρονα να ειναι και μαζί με την μάζα απο μακριά.

Τι να πεις.. συνεχίστε να είστε άνθρωποι...

Δεν θα καταρεύσουμε ποτε.. κρατάμε γερά

My life, my prison

Μια ατελείωτη φυλακή....

Κοιτάξτε τον κόσμο καλά σύντροφοι, πως σας φαίνεται? Όμορφος πίσω απο μια τηλεόραση. Θέλει να πετάξει η σκέψη μα άγκυρες δεν την αφήνουν..

I think we risk becoming the best informed society that has ever died of ignorance.

Αφιερωμένο γενικά, σκέψεις τις στιγμής.

Ξέρεις, θέλω να μάθεις ενα πράγμα πριν αποχωρήσω/
έτσι όπως ήρθανε τα γεγονότα την φωνή σου να σβήσω/
σε γνώρισα κόσμε μια ζεστή μέρα του Ιούνη/
είδα αγριάνθρωπους στο βιβλίο ιστορίας να κάνουν άνθρωπους σαπούνι/
και γνώρισα πολέμους μέσω ιστοριών και δεν έμαθα να ζω/
μεσα στην φτώχεια με λίγο πλούτο -ασε με να σκεφτώ-/
κοίτα με καλά, φίλε μου άγνωστε, φίλε μου γνωστέ/
πεθαμένες ιδέες και σαπισμένες ιδεολογίες/
όλες κατάντησαν να είναι αναμασημένες αηδίες/
και οι κύριοι εκφραστές του κόσμου κοιμόντουσαν/
χίλιοι δυο πρεσβευτές της ειρήνης ερχόντουσαν/

(Ρ)Μάθε μου τι παει να πει αγάπη τι πάει να πει κόσμος/
έτσι όπως τα μαθα εγω, η αγάπη είναι αλλότρια και το μίσος είναι οικείο/
κρατάω τα εγκλήματα σου άνθρωπε εκεί μεσα στο μυαλό μου, στο αρχείο/(Ρ)

Ποιος μου εγγυάται οτι οταν βγω απ΄το σχολείο θα προκόψω/
πως θα βγάλω αρκετά για να μπορώ να ζήσω ή μήπως την επιθυμία να κόψω?/
πως θα παω πανεπιστήμιο με τους αδιάφορους εκπαιδευτικούς/
και με τους διαχειριστές, τους πολιτικούς στην λαμογιά τους ειδικούς/
παλεύω για να ζήσω ή μήπως θα πρεπε να ζήσω για να παλεύω/
μου μάθανε απο μικρό κάτι σύμβολα και εικόνες να λατρεύω/
αντίσταση στο σαπιο ιδεώδες σας και στις ιδέες σας υποκριτές/
γίνατε παράνομοι αστυνόμοι, δεν σας περιορίζουν νόμοι και κριτές/
σκατά στο σύστημα σας, κλειδωμένος στις φυλακές σας μα όντας υποκινητής/
εξεγέρσεων, μιας επανάστασης κινητής, μιας ιδεάς αγάπης μικτής/
δίχως φυλετικούς διαχωρισμούς, διχως ρατσισμούς μιας γης χωρίς ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ/
μα δυστυχώς τα λόγια πέφτουν στο κενό και νιώθω μόνος/
μήπως γνωστέ μου φίλε, είμαι παραξένος και προχωράω όπως ο χρόνος?/
επικίνδυνη η σκέψη μου για εσάς, βόμβες λογικής μέσα στο μυαλό σας/
απο την πολυ διαφθορά δεν αναγνωρίζετε πια τον χαμένο εαυτό σας/

(Ρ)Μάθε μου τι παει να πει αγάπη τι πάει να πει κόσμος/
έτσι όπως τα μαθα εγω, η αγάπη είναι αλλότρια και το μίσος είναι οικείο/
κρατάω τα εγκλήματα σου άνθρωπε εκεί μεσα στο μυαλό μου, στο αρχείο/(Ρ)

Πως να αλλάξει ο κόσμος οταν κυβερνούν οι στενόμυαλοι και οι ισχυροί/
και επανέρχονται οι δήθεν χαμένοι πολιτισμοί, τώρα πια γίναν ηχηροί/
ελλάς ελλήνων, διεφθαρμένων - των λαμογιών και των πουλημένων/
η εκκλησία κυβερνάει τα ήθη, σε έχουν κάνει εναν αμόρφωτο παπαγάλο/
επαναλαμβάνεις περι χριστών και αγάπης μα μόνο καλός άνθρωπος δεν είσαι/
κλείσε τα μάτια σου και κλείσε τα αυτιά σου, μα μόνο την τηλεόραση μην σβήσεις/
ειδάλλως πως θα σε κυβερνάνε, πως σκατά θα σου πουλάνε, -οι κυβερνήσεις-/
δεν πρεσβεύω αναρχία μα ουτε και ανεξέλεγκτη αντίδραση, μόνο δράση με σκοπό/
και με τις ιδεες μου να αλλάξω την πραγματικότητα σου αποσκοπώ/

Revolution images are a kind of pop art

Χαιρετώ σύντροφοι αγωνιστές..

Η επανάσταση, είναι κοντά μας και ο Ερνέστο μας κοιτάει απο μια γωνία ή απο το σκατό μέρος που τον εκτέλεσαν οι ύπουλοι. Μπορεί να μας κοιτάει και απο τους αναπτήρες καθώς ανάβω(ετε) τα lucky strike μου και αγκαλιάζουμε το καυτό κορμί του καπιταλισμού κάθε βράδυ. Ξεχνώ όμως να συστηθώ, πάντοτε κάνω αυτό το λάθος και μιλάω απρόσωπα. Με λένε Θανάση λοιπόν και είμαι γειω. Μου αρέσει να φοράω τον Τσε.. ή και τον Μαο ενίοτε. Δεν με χαλάει τίποτα ρε σεις. Though Che is better than Mao..

Ποπ αρτ παπαριά.. το είδατε και στο αλλο θέμα..

A style of art which seeks its inspiration from commercial art and items of mass culture (such as comic strips, popular foods and brand name packaging). Pop art was first developed in New York City in the 1950's and soon became the dominant avant-garde art form in the United States.

Πρέπει να το σκεφτείς.. είναι εμπόριο η επανάσταση. Είναι το ίδιο το σύστημα που χρησιμοποιεί τα σύμβολα για να βγάλει λεφτά κι απο αυτά. Όπου να ναι θα κάνουν εμπόριο και το άγνωστο αντάρτικο στο Νεπαλ.. αχ μνήμες απο το φόρουμ.. Σεξ και επανάσταση. Γαμιέται ο Τσε.. ΕΜΠΟΡΙΟ ΡΕ.

Αρλούμπες

Πνιγείτε στον νεροχύτη σας.. φακ οφ