My life, my prison

Μια ατελείωτη φυλακή....

Κοιτάξτε τον κόσμο καλά σύντροφοι, πως σας φαίνεται? Όμορφος πίσω απο μια τηλεόραση. Θέλει να πετάξει η σκέψη μα άγκυρες δεν την αφήνουν..

I think we risk becoming the best informed society that has ever died of ignorance.

Αφιερωμένο γενικά, σκέψεις τις στιγμής.

Ξέρεις, θέλω να μάθεις ενα πράγμα πριν αποχωρήσω/
έτσι όπως ήρθανε τα γεγονότα την φωνή σου να σβήσω/
σε γνώρισα κόσμε μια ζεστή μέρα του Ιούνη/
είδα αγριάνθρωπους στο βιβλίο ιστορίας να κάνουν άνθρωπους σαπούνι/
και γνώρισα πολέμους μέσω ιστοριών και δεν έμαθα να ζω/
μεσα στην φτώχεια με λίγο πλούτο -ασε με να σκεφτώ-/
κοίτα με καλά, φίλε μου άγνωστε, φίλε μου γνωστέ/
πεθαμένες ιδέες και σαπισμένες ιδεολογίες/
όλες κατάντησαν να είναι αναμασημένες αηδίες/
και οι κύριοι εκφραστές του κόσμου κοιμόντουσαν/
χίλιοι δυο πρεσβευτές της ειρήνης ερχόντουσαν/

(Ρ)Μάθε μου τι παει να πει αγάπη τι πάει να πει κόσμος/
έτσι όπως τα μαθα εγω, η αγάπη είναι αλλότρια και το μίσος είναι οικείο/
κρατάω τα εγκλήματα σου άνθρωπε εκεί μεσα στο μυαλό μου, στο αρχείο/(Ρ)

Ποιος μου εγγυάται οτι οταν βγω απ΄το σχολείο θα προκόψω/
πως θα βγάλω αρκετά για να μπορώ να ζήσω ή μήπως την επιθυμία να κόψω?/
πως θα παω πανεπιστήμιο με τους αδιάφορους εκπαιδευτικούς/
και με τους διαχειριστές, τους πολιτικούς στην λαμογιά τους ειδικούς/
παλεύω για να ζήσω ή μήπως θα πρεπε να ζήσω για να παλεύω/
μου μάθανε απο μικρό κάτι σύμβολα και εικόνες να λατρεύω/
αντίσταση στο σαπιο ιδεώδες σας και στις ιδέες σας υποκριτές/
γίνατε παράνομοι αστυνόμοι, δεν σας περιορίζουν νόμοι και κριτές/
σκατά στο σύστημα σας, κλειδωμένος στις φυλακές σας μα όντας υποκινητής/
εξεγέρσεων, μιας επανάστασης κινητής, μιας ιδεάς αγάπης μικτής/
δίχως φυλετικούς διαχωρισμούς, διχως ρατσισμούς μιας γης χωρίς ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ/
μα δυστυχώς τα λόγια πέφτουν στο κενό και νιώθω μόνος/
μήπως γνωστέ μου φίλε, είμαι παραξένος και προχωράω όπως ο χρόνος?/
επικίνδυνη η σκέψη μου για εσάς, βόμβες λογικής μέσα στο μυαλό σας/
απο την πολυ διαφθορά δεν αναγνωρίζετε πια τον χαμένο εαυτό σας/

(Ρ)Μάθε μου τι παει να πει αγάπη τι πάει να πει κόσμος/
έτσι όπως τα μαθα εγω, η αγάπη είναι αλλότρια και το μίσος είναι οικείο/
κρατάω τα εγκλήματα σου άνθρωπε εκεί μεσα στο μυαλό μου, στο αρχείο/(Ρ)

Πως να αλλάξει ο κόσμος οταν κυβερνούν οι στενόμυαλοι και οι ισχυροί/
και επανέρχονται οι δήθεν χαμένοι πολιτισμοί, τώρα πια γίναν ηχηροί/
ελλάς ελλήνων, διεφθαρμένων - των λαμογιών και των πουλημένων/
η εκκλησία κυβερνάει τα ήθη, σε έχουν κάνει εναν αμόρφωτο παπαγάλο/
επαναλαμβάνεις περι χριστών και αγάπης μα μόνο καλός άνθρωπος δεν είσαι/
κλείσε τα μάτια σου και κλείσε τα αυτιά σου, μα μόνο την τηλεόραση μην σβήσεις/
ειδάλλως πως θα σε κυβερνάνε, πως σκατά θα σου πουλάνε, -οι κυβερνήσεις-/
δεν πρεσβεύω αναρχία μα ουτε και ανεξέλεγκτη αντίδραση, μόνο δράση με σκοπό/
και με τις ιδεες μου να αλλάξω την πραγματικότητα σου αποσκοπώ/