Friday, April 21, 2006

Να ταξιδεύω....

Πόσο μου αρέσει να ταξιδεύω με το μυαλό μου..

Να ονειροπολώ και να σκέφτομαι διάφορα πράγματα, να ταξιιδεύω σε άγνωστα μέρη της ψυχής μου και να βρίσκω την ουσία πίσω απο την κάθε σκέψη μου. Βρίσκω τον εαυτό μου οταν ταξιδεύω, ναυτικός στην θάλασσα της σκέψης και ξεφεύγω απο την καθημερινότητα. Η θάλασσα όμως δεν είναι γαλήνια, είναι ταραγμένη, και η ψυχή σπαρταράει.. Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Φιλοσοφία, Σκέψη, Νους.. περνας.. σε αλλα μέρη. Πόσο όμορφο ειναι να σκέφτεσαι.. Πόσο όμορφο ειναι να μιλάς για αυτά που σκέφτεσαι..

Τραγούδα.. τραγούδα.. οδυσσέα.. που χάθηκες, Οδυσσέα!

Ω ελευθερία... και μόλις τελείωσεις την ζωή σου.. και μόλις τελειώσεις το ταξίδι σου, μη λυπηθείς.. θα ναι το τέλος μιας σκέψης.. η πόρτα κλείνει και βγαίνεις κερδισμένος. Να σαι καλά.. να σαι καλά..

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

2 comments:

Valm said...

Οντως από τα πιο ωραια πραγματα στην ζωη είναι οι σκεψεις και η συζητηση. Ετσι γεννιουνται οι ιδεες.

Anonymous said...

Ποτέ δεν μ'άρεσε ο Καβάφης.
Από μικρή στο δημοτικό που μας τον πίεζαν με περισσή προθυμία οι δασκάλες, μέχρι τα υποχρεωτικά μαθήματα κατεύθυνσης στο λύκειο.
Δε βαριέσαι. Και μόνο που σου έδωσε το έναυσμα να γράψεις το κειμενάκι που προηγήθηκε, εξιλεώθηκε κάπως στα μάτια μου.