Wednesday, April 05, 2006

Every one wanted to say so much that no one said anything in particular

Που ναι η ανθρώπινη επικοινωνία την σήμερον ημέρα? Που ναι η ευγένεια? Ο άνθρωπος υποκαθιστά την κοινωνική του φύση με περίεργα φαινόμενα αντι κοινωνικής συμπεριφοράς, υποδηλώνοντας έτσι οτι θέλει να αποξενωθεί απο το κοινωνικό σύνολο. Γενικώς, το τελευταίο δεν είναι κατακριτέο, αλλα οταν συμβαίνει γιατι ο άνθρωπος χάνεται και βιώνει μια αίσθηση συναισθηματικού χάους, τότε μήπως θα πρεπε να ανησυχούμε? Μήπως η ανθρώπινη κοινωνία οδεύει προς την υπέρτατη αλλοτρίωση? Παλιότερα οταν συναντούσες κάποιον γνωστό σου ή εστω κάποιον μπροστά σου απο την γειτονιά σου τον χαιρετούσες και τον καλημέριζες. Τώρα πια ο άνθρωπος κρατάει μια επιφυλακτική στάση και κοιτάει τον ξένο ή τον γνωστό του με μια περίεργη καχυποψία, δείχνοντας οτι αισθάνεται πανικό όταν αλλοι τον περιτριγυρίζουν. Μήπως, θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι μια περίπτωση -ελαφράς μορφής- αγοραφοβίας? Ίσως να φταίει και η τεχνολογία για το συγκεκριμένο φαινόμενο που παρατηρείται στην σημερινή κοινωνία.. Η εξέλιξη της επικοινωνίας μέσω υπολογιστή και του τηλεφώνου, φανερώνει την απρόσωπη φύση του ανθρώπου και το πως μπορεί να επιζήσει μακριά απο την κοινωνία αλλα ταυτόχρονα να ειναι και μαζί με την μάζα απο μακριά.

Τι να πεις.. συνεχίστε να είστε άνθρωποι...

Δεν θα καταρεύσουμε ποτε.. κρατάμε γερά

1 comment:

Anonymous said...

Διαίρει και βασίλευε.
Η κοινωνία βρίσκει επάρκεια στην ολότητά της, μεμονομένα τα άτομα δεν μπορούν να καταφέρουν πολλά.
Τους συμφέρει να μας κρατούν σε αυτή την κατάσταση, γιατί μας φοβούνται ενωμένους.