Ονειροναυτική. Κεφάλαιο 1

Κεφάλαιο 1.

Κοιμισμένος , κάτω από το φως μια χαλασμένης λάμπας που τρεμοπαίζει αργά..

Τα τσιγάρα λιάζονται στα ραγισμένα τασάκια σαν τουρίστες ενός ξένου τοπίου μιας φαντασίας που κοντεύει να λυγίσει απ’το βάρος της συνείδησης μας. Και το χέρι σου στριμωγμένο ανάμεσα στα χιλιάδες μουτζουρωμένα χαρτιά, που κι αυτά με την σειρά τους μοιάζουν με σημάδια μιας άλλης εποχής που αποτυπώθηκε βίαια και βεβιασμένα πάνω στα ψεύτικα και μολυσμένα μυαλά διαφόρων λογίων.

Τα μάτια σου, έχουν κλείσει την πόρτα προς το ψεύτικο και το ωμό... αναλογίζεσαι τα λόγια των αρχαίων περί των αισθήσεων. Μια μουσική ακούγεται σιγανά καθώς σκίζει το τρομαχτικό πέπλο της –όχι και τόσο- αέναης σιωπής.

Κλείνουν τα φώτα και εκπέμπεις μια γοητεία απέραντη κατευθείαν απ’το μυαλό σου.

Τα όνειρα σου...

Όμορφα όνειρα

Επαναστατικές σκέψεις

Σπασμένες Πένες

Ρομαντικές φωτιές

Και η μουσική κλείνει......

Και το γραμμόφωνο αρχίζει να παίζει έναν περίεργο δίσκο βινυλίου...

‘’Ταξιδεύω στα όνειρα μου αλλά ταυτόχρονα έχω την άγκυρα στον κανονικό κόσμο...’’

ΟΝΕΙΡΟΝΑΥΤΗΣ!...